Choroby

Najgroźniejsze choroby królików

Choroby skórne 

1.Ropnie

U królików ropnie pojawiają się wyjątkowo często. Są jedną z głównych przyczyn wizyt tych zwierząt w gabinetach weterynaryjnych. Ich znaczenie w hodowli zależy przede wszystkim od umiejscowienia i czasu, który upływa od pojawienia się zmiany do rozpoczęcia leczenia. Szybko zdiagnozowane, oczyszczone i leczone przeważnie nie stanowią problemu. Pozostawione mogą natomiast prowadzić do upadków. Przyczyną ropni są zakażenia bakteryjne. Predysponowane są zwierzęta obu płci niezależnie od wieku. Ropnie manifestują się jako miejscowe obrzęki mogące osiągać średnicę nawet kilkunastu centymetrów. Przy ich ucisku królik wykazuje objawy bólowe. Leczenie polega na otwarciu ropnia (przekłuciu grubą igłą lub lepiej nacięciu skalpelem), opróżnieniu jego zawartości, przepłukaniu i wprowadzeniu kilkudniowej antybiotykoterapii. 

 2.Zapalenie skóry

Wywołane jest najczęściej przez bakterie z rodzaju gronkowców. Choroba ma istotne znaczenie w hodowli, gdyż bardzo łatwo rozprzestrzenia się wśród zwierząt. Ropne zapalenie może pojawiać się m.in. na skórze gruczołów mlekowych lub skokach. Powoduje upadki osesków i znaczące straty ekonomiczne. Podczas leczenia dochodzi do remisji choroby, jednak po jakimś czasie może wystąpić jej nawrót. Zazwyczaj zaleca się likwidację chorego stada. Rzadziej występują choroby skóry wywołane przez innego rodzaju bakterie. Do takich schorzeń predysponować może ciągła wilgotność niektórych obszarów skóry (związana np. z nieprawidłowym ustawieniem poideł). Przy słabej higienie chowu można spotkać się ze zmianami okolic głowy w postaci strupów i owrzodzeń spowodowanych bakteriami beztlenowymi. 

 3.Grzybica 

Objawia się głównie na skórze głowy, na małżowinach usznych i łapach. Charakterystyczne są wyłysienia objętych obszarów. Leczenie można przeprowadzić spryskując klatki środkiem przeciwgrzybiczym.

Choroby pasożytnicze

 1. Świerzb uszny

Objawia się silnym świądem, drapaniem okolic głowy, potrząsaniem łbem. Leczenie polega na miejscowym zakraplaniu do przewodów słuchowych środka przeciwświerzbowego lub podawaniu preparatów w iniekcji podskórnej.

2.Roztocza, wszy, pchły 

Nie są bardzo powszechne. Nie mają też większego znaczenia dla zdrowia królików za wyjątkiem pcheł, które u dzikich przedstawicieli tego gatunku mogą przyczyniać się do szerzenia myksomatozy. Wszystkie pasożyty można zwalczać odpowiednimi preparatami.

 

Choroby królików dotyczące układu krążeniowo – oddechowego

1.Pastereloza 

Może dotyczyć tylko górnych dróg oddechowych. Wtedy objawami są katar, wyciek z oczu i niewielka duszność spowodowana obrzękiem błony śluzowej nosa. Przewlekła postać sięga głębiej i powoduje ropne zapalenie płuc, ucha środkowego oraz narządów jamy brzusznej. Trzecią możliwą postacią pasterelozy jest enzootyczne zapalenie płuc. Często początkowo niegroźną chorobę wikłają inne drobnoustroje doprowadzając do poważnych zaburzeń i upadków. Głównymi objawami jakie można zaobserwować są śluzowy wypływ z nosa, kaszel, ubrudzenie okolic nozdrzy i pozlepiana sierść na łapach. W dużych fermach zaleca się likwidację chorych osobników.